Dlaczego związki się rozpadają?

Ostatnio nachodzą mnie przemyślenia dotyczące tego, jak ludzie ranią siebie i drugą połówkę będąc w związkach. Moje przemyślenie nie będzie dotyczyło "zdrowych" związków, ale tych w których świeczka powoli zaczyna się wypalać, w tych, w których dwie osoby na samym początku myślały, że są dla siebie stworzone - czy tak jest do dzisiaj? Odpowiedź jest jasna: w większości przypadków nie.

Ludzie coraz częściej zapominają, że "kocham Cię" to nie tylko słowa. Zbyt często używamy słowa "kocham" tak naprawdę nie wiedząc co ono oznacza i do czego zobowiązuje. To wyznanie, które obowiązuje Cię do dbania, kochania, poświęcania swojego życia dla tej osoby. Jest to swego rodzaju obietnica - jaka spytacie. Obietnica w której jasno mówimy, że nie skrzywdzimy drugiej osoby. Będąc w związku ofiarujemy drugiej osobie całe nasze serce, czas którego już nie odzyskamy, cierpliwość i wyrozumiałość i wiele innych ważnych rzeczy. Sprawiamy, że osoba z którą jesteśmy będzie miała w sercu nie tylko nas, ale również będzie pamiętać, że może liczyć na nas w każdej możliwej sytuacji. 

Te wszystkie zapewnienia i obietnice tak jak wspomniałem już na początku nie zawsze mają odzwierciedlenie w rzeczywistości. Kiedyś usłyszałem, że możemy mówić o prawdziwej miłości dopiero po 6 miesiącach razem. Do 6 miesiąca możemy mówić o zauroczeniu. Zauważyliście, że dzisiaj trudno policzyć na palcach związki trwające przynajmniej ponad pół roku w fantastycznej kondycji? U mnie jest to ciężkie do zrobienia, ale oczywiście nie wykluczam sytuacji w której takich związków w otaczającym was środowisku jest multum. Dlaczego tak właśnie się dzieje, dlaczego związki rozlatują się po jakimś czasie, albo trwają bo jedna lub druga strona nie chce tego zakończyć? Nie mam dla was jasnej i klarownej odpowiedzi na to pytanie, bo ciężko jednoznacznie wyjaśnić to zjawisko. Postaram się jednak przedstawić mój punkt widzenia.

*Oczywiście możecie również przeczytać inną moją notkę odnośnie związków, o tutaj: Zanim wpakujesz się w związek, pamiętaj..

Napiszę bezpośrednio: związki kończą się głównie z jednego powodu. Dlatego, że osoba, która Cię zdobyła, przestała robić to, co robiła, kiedy Cię zdobywała. I szczerze? Na początku zawsze byłem przekonany że to bzdura! Ale że jak - skoro się kochacie to dbacie o siebie, wspieracie się, jesteście dla siebie zawsze i wszędzie. Taa.. chyba w bajkach albo związkach które znajdują się na liście zagrożonych zniknięciem. Przeżyłem w swoim życiu sytuację w której pogrubione zdanie wyżej pasuje idealnie. Tamten związek trwał jeden rok, na samym początku byliśmy nierozłączni jak papugi, ja interesowałem się nią, ona mną, spędzaliśmy razem mnóstwo czasu, jak nie mieliśmy jak się spotkać to gadaliśmy przez telefon godzinami, sms'y szły w takim tempie, że pewnie operator komórkowy miał problemy z przesyłem. Wspieraliśmy się we wszystkim, rozwijaliśmy swoje zainteresowania i nagle PUFF. Wszystko to przepadło, no może nie z dnia na dzień ale zaczęło zamierać, Ona zaczęła się mniej interesować moim życiem, spędzaliśmy ze sobą znacznie mniej czasu, rozmowy już się tak nie kleiły jak na początku, sprzeczki rodziły się z najmniejszej pierdoły - doszedłem do momentu w którym zrozumiałem, że ta "miłość" była chwilowa, była soczystym zauroczeniem, które trwało aż do momentu w którym świeczka zaczęła gasnąć. Zdałem sobie wtedy sprawę z jednej rzeczy: w dzisiejszych czasach, w pogoni za czasem, imprezami, karierą trudno będzie znaleźć taką prawdziwą miłość z krwi i kości. Nie namawiam tutaj do zaprzestania poszukiwań drugiej połówki, absolutnie! Szukajcie, szukajcie osoby z którą będziecie dogadywali się jak z nikim innym, z którą każda godzina będzie leciała tak szybko jakby minęła dopiero minutka, bez której nie wyobrażacie sobie każdego kolejnego dnia. Nigdy nie przestawajcie walczyć o drugą osobę. Ale uważajcie, nie angażujcie się zbyt mocno, bo życie bywa chamskie i jak kopnie was w dupe to stracicie pewną część siebie, którą ofiarowaliście drugiej osobie.

Już na samo zakończenie, bo trochę się rozpisałem (pewnie wrócę do tego wątku jeszcze kilkukrotnie w następnych wpisach), Panowie pamiętajcie, aby dbać o swoją kobietę, wspierać ją w tym co robi, być obecnym nie tylko w tych dobrych, ale również w tych złych momentach w waszym związku. Pokażcie kobiecie, że może na was liczyć i sprawcie, że inne kobiety będą zazdrościły waszej, że nie mają takiego faceta jak wy. A wy drogie Panie, bądźcie silne, stosujcie i wprowadzajcie wszystko to, co napisałem wyżej dla Panów i pamiętajcie:

"Kiedy kobieta jest silna? Kiedy wszystko w życiu się psuje. Kiedy codziennie ma schody do pokonania. Kiedy wszyscy mówią będzie dobrze, a nic nie robią żeby pomóc. Kiedy trzeba codziennie sobie radzić i wciąż mieć wysoko podniesioną głowę. Silna kobieta to taka, która może płakać przed snem i obudzić się rano z uśmiechem na twarzy." 

Oczywiście gorąco zachęcam do komentowania i dzielenia się swoimi przemyśleniami poniżej w sekcji komentarzy. Być może się ze mną zgadzacie, albo.. macie inny punkt widzenia. 

Autor bloga: